Gece oldu, şehrin sokakları ıssız
Meyhane önlerinde naralar, namussuz
Meze olmadan çalınan sazlar, umutsuz
Beni benden daha bilen bir telim kaldı
Bir ele sarıldım ki, dilde nefessiz kaldı

Nicolur bu yollar, nere gideyim
Bir merkebin, eza gördüğü haldeyim
Ne su ver, ne ekmek, tuzu derman bileyim
Beni benden daha bilen bir telim kaldı
Bir hoyrata savrulmuş, toz, külüm kaldı

Kerem ne bil, ne sor, ne kal, git hele
Derman olsa maksuda, şarap, nargile
Bülbülün bildiği var, sırnaşıyor bir güle
Beni benden daha bilen bir gülüm kaldı
Maksada ermiş bedenim, bir ölüm kaldı…….

Kerim YILMAZER